De school tuin

Ik liep de tuin in en ging gelijk tegen een boom zitten. Ik pakte mijn boek erbij. Ik was er eigenlijk al veel te lang in bezig vond ik zelf maar ik had gewoon te weinig tijd. Zachtjes zuchtte ik en opende het boek op de goede bladzijde en begon te lezen. Het interesseerde me altijd, fantasy boeken. Over van de helden die het altijd overleefden. Ik zag mezelf nooit als held.

Gewoon omdat ik de plekken rond de school aan het verkennen was kwam ik hier. Er was al iemand, niet dat dat mij stoorde. ' Stoor ik je? ' vroeg ik voorzichtig aan de jongen. Ik kon natuurlijk ook vertrekken. Dat was voor mij geen probleem, ik vond wel weer een andere plek. Onrustig frunnikte aan het elastiekje rond mijn pols.

Ik keek op naar het meisje. De bladzijdes vielen tegen mijn vinger aan door de wind. 'Natuurlijk niet.' zei ik rustig. Ik werd haast nooit gestoord door mensen. Was heel goed in het negeren van ze en veel minder goed in het praten. Misschien omdat ik haast nooit gevoel toonde voor iets. Rustig bekeek ik het meisje even. Lelijk was ze zeker niet.

Ik pakte het blaadje van de grond en gaf het terug aan hem. ' Ik ben Una ' zei ik met een glimlach. Ik bestudeerde de omtrek van zijn gezicht. Uiterlijk zij veel bij mij, over wat het voor persoon was. Hoe hij over bepaalde dingen dacht. Vele zagen dit niet, maar voor mij was het tenslotte mijn kracht. Niet dat ik hem gebruikte, ik was tevreden met mijzelf. Ik was tevreden met mijn lengte.

Ik pakte het blaadje van haar aan. 'Dankje, Akio is mijn naam.' zei ik rustig tegen haar. Er kwam iets bij me op om te zeggen wat ik normaal niet zou doen maar er moest verandering in mijn leven komen vond ik. 'Kom er anders bij zitten, het is anders ook zo ongezellig.' zei ik tegen haar. Ik was een beetje verbaasd van mezelf maar omdat ik het al overdacht had niet heel erg.

Met een dankbare glimlach plofte ik naast hem neer. Het zitrandje was iets te hoog voor mij, dus alleen mijn tenen raaktte de grond. ' Dus, om die vragen maar uit de weg te hebben. Wat voor wezen ben je? Wat is je kracht en waarom ben je hier? ' met een schuine glimlach keek ik hem aan. Het waren basic vragen die ik het liefst zo snel mogelijk afhandelde.

Ik keek even naar Una. 'Ik ben een halfvampier, ijs is mijn kracht en eigenlijk weet ik niet waarom ik hier ben. Ik wil de titel die ik van mijn ouders geerfd hebben nog niet op me nemen want ik wil niet trouwen onder dwang. Dus ik denk dat ik daarom hier ben. En dezzelfde vragen voor jou?'vroeg hij haar rustig. Meestal was hij de nieuwsgierige maar dat zou zo wel naar boven komen gokte hij.

Ik luisterde naar zijn woorden en bedacht vervolgens wat ik ging zeggen. ' Ik ben een Reus, dat is hoogst waarschijnlijk wel te zien aan mijn lengte ' droogjes keek ik hem aan. ' Mijn kracht is het uiterlijk en ik ben hier heen gekomen omdat ik weg wou thuis ' ik hield niet van het beknopte leven dat de dwergen hielden. Ik hield van variatie, ik hield van dingen ontdekken.

Ik knikte. 'En heb je daar nog familie? Doe je veel met je kracht? Kan je andermans uiterlijk ook veranderen?' Dat bedoelde ik. Daar waren mijn vragen al. Ik vroeg altijd veel, zo was ik nou eenmaal. Erg nieuwsgierig, dat lag in mijn karakter. Ik sloot het boek en besloot me maar op het gesprek te richten.

Ik glimlachte. Aandacht krijgen was prettig, vooral als die persoon het meende en de vragen ergens overgingen. ' Met mijn kracht kan ik van alles perfecte duplicaten maken uit bestaande opjecten, mensen of mijzelf natuurlijk ' ik stopte even om adem te halen. ' Heel veel kleine dwergen ' grinnikte ik op zijn eerste vraag, nu pas had ik door dat ik ze niet in de juiste volghoorde beantwoordde.

Ik knikte. Nieuwsgierig naar de rest van haar antwoorden. Ik speelde met een stokje hout dat ik op de grond gevonden had. Ik keek Una aan. 'En, hoe is jullie volk? Vast beter dan het mijne maarja.' vroeg ik haar daarna en mijn mondhoeken krulden een beetje omhoog. Ik keek naar Una.

' Hoe mijn volk is? ' verbaast keek ik hem aan. Waarom zou mijn volk beter zijn dan die van heb. ' Als je oud, saggereinig(?) en conservatief leuker vind dan je eigen volk moet je bij ons zijn ' ik grinnikte en keek hem aan. ' Even sirieus, ' ik veegde de grinnik van mijn lippen en keek hem aan. ' Wat is er met jou volk? '

'Hmm. Misschien het feit dat de meesten zich niet kunnen beheersen als ze een ander wezen zien en alleen maar kunnen doden en denken aan bloed. PLus het feit dat ze verschrikkelijk egoistisch zijn, die halfvampieren. We zijn met een grote groep en dan willen ze leiders..'zei ik rustig. Ik had werkelijk niks met mijn volk op. Nog meer met de gewone vampieren.

Ik haalde mijn schouders op en keek hem even niet aan. ' Dat is de natuur ' ik glimlachte zwak. In de natuur vermoordde dieren elkaar, dus waarom konden mensen dat ook niet doen? Ik vond het geen ramp. ' En nu een prettig onderwerp ? ' onschuldig keek ik hem aan. Ik bestudeerde zijn gezicht zo onopvallend mogelijk.

Ik knikte kort. 'Misschien en dat is goed, enig idee?' vroeg ik aan haar. Ik glimlachte niet, deed ik nooit maar het wende wel. Ik was benieuwd met welk onderwerp ze zou komen. Mij maakte het niet veel uit. Ik keek even naar Una en daarna keek ik weg.

Ik haar even aan. 'Hmm, mijn ouders waren rijk. Ik zag ze haast nooit, ben opgeveod door bedienden heb vooral thuisles gehad. Nauwelijks buiten geweest. Dus weinig vrienden. Mijn ouders stierven op mijn tiende, meer is er niet over mij te vertellen.' vertelde ik haar rustig.

Mijn post heb ik verwijderd omdat het het op het verkeede acc zat.

~

Ik sprong op en rekte me uit, niet dat het veel scheelde in lengte maar het was een prettig gevoel. ' Vertel eens wat over je kracht zelf ' ik keek op naar hem. Ijs vond ik een intressante kracht, vooral omdat het vele kanten op kon gaan. Even liet ik mijn hersenen nadenken terwijl ik hem aankeek.

n.v.t.

Oeps, verkeerd gelezen.. Twee dingen door elkaar lezen werkt niet..
Negeer die post maar.. Sorry
________________

'Wat valt erover te vertellen. Ik kan dingen in ijs veranderen, maar ik kan je ook met ijs vastzetten, hevig afkoelen. Maar ik weet er niet veel van. Ik heb er nog niet heel lang mee geoefend omdat het ten strengste verboden was bij ons.' zei ik rustig. Ik zat vaak verder te denken ovre mijn kracht. Of ik later bijvoorbeeld bloed in ijs kon veranderen.

Ik keek hem aan even aan, fronsend. ' Bloed bestaat voor 95% uit water en dat kun je bevriezen. Dus in een woede aanval zou je al het bloed voor jou familie kunnen bevriezen. En als je het beviest sterven de mensen dus word het bloed oud.. ' oké, messchien moest ik minder nadenken.

Ik keek het meisje aan, Una was slim. Dat was een ding dat zeker was. 'Ja, in theorie kan het. Maar daar ben ik nog lang niet sterk genoeg voor. En je hebt vveel geduld nodig wil je een woede aanval bij mij uitlokken. Maar in theorie kan het dus, hmm..' zei ik tegen Una.

Ik keek naar Akio en glimlachte alweer. ' Goed dat je je woede onder controle hebt ' ik haatte gevoelens die niet onder controle waren. Als je jezelf niet onder controle had dan had je niks onder controle. Als je niks onder controle had dan was je facked up. Zo dacht ik er over teminste. Ik ging met mijn handen door mijn - al - lange haar en verlengde het iets met mijn kracht. Het was fijn om met je kracht bezig te zijn.

'Tja, het is meer dat ik mijn woede opkrop, dan heb je het wel onder controle ja..' gaf ik eerlijk toe. Meestal was ik eerlijk. Ik zal niet altijd zeggen want ik kan gewoon niet altijd eerlijk zijn. Gelukkig maar. Ik keek even naar Una. Ik had nog niet heel veel opgemerkt van haar kracht. Maar dat kjon ook aan mij liggen.