De bibliotheek

Ik voelde de spanning om me heen en keek achterdochtig rond. Ik fronste lichtjes toen het vampieren meisje naar me toe kwam om te vragen of het ging. ' Denk je echt dat het beter met me gaat als een vampier naar me toekomt terwijl ik bloed ? ' droogjes keek ik haar aan.

Ik luisterde mee en herkende de stem van Una. Eigenlijk vond ik het geen fijne opmerking. Kijk onze soort stond dan wel niet hoog in het aanzien maar niet iedere vampier sprong gelijk op je af. Dat wist ik uit ervaring. Ik kneep even in het boek dat ik vasthad om mijn irritatie even weg te laten ebben.

Ik beet op mijn onderlip, ik gromde zachtjes. Het ging automatisch, door mijn haat en angst voor vampiers deed ik altijd zo. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en keek weg, ik staarde maar beter naar een boekenplank. 'Hmm' mompelde ik.

Ik keek het meisje verward aan. Waarom zou ze zich naar bloed gaan begeven als ze er niet tegen kon? Hoe stom kon je dan wel niet zijn? Nou ja.. Stom was het niet, het was meer lief van haar. Ik keek kort naar de jongen die alleen achterbleef en wendde mijn blik weer af naar de grond toe. "En nu denk je waarschijnlijk dat ik je stalk?" Vroeg ik zachtjes. Ik hoorde mensen praten, maar herkende er niet echt een stem in. Ik had namelijk nog niet echt met veel mensen kennis gemaakt.

Ik snoof en hield mijn schouders onverschillig op. "Ik zuig je echt niet leeg hoor." Ik rolde met mijn ogen. Waarom mocht ik niet naar iemand toe lopen om te vragen of het ging? Ik probeerde de irritatie te vergeten en keek toen weer naar haar. "Met je vinger. Hoe gaat het met je vinger?" Ik keek op naar de jongen die naast haar stond. Hij gromde zachtjes. Ik negeerde het en keek toen weer naar het meisje.

' Dat zullen we zien ' reageerde ik wat ze als eerste zei. Ik haalde mijn vinger uit mijn mond en zag hoe er amper een druppeltje bloed uit kwam. ' Het bloed spuit er uit en ik denk dat ik dood ga ' droogjes keek ik haar aan. Ik was niet bang voor het gevaar. Er was zeker een mogelijkheid dat ze het zien én zo erg ruiken van mijn bloed niet aankon. Toch hield ik van het risico dat ik liep.

Ik keek naar het meisje met rode haren. Had ze eht tegen mij bedoeld. Waarschijnlijk wel want we stonden hier nog als enigen. 'Euh.. Je had het tegen mij toch..' vroeg ik een beetje ongemakkelijk. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. 'Dan is het antwoord namelijk nee.' zei ik eerlijk tegen het meisje. Volgens mij wist ik haar naam nog niet.

Ik keek op naar de jongen en glimlachte vaagjes, iets wat ik vele mensen nog niet echt zo vaak heb zien doen. Ik glimlachte altijd en als ik dat niet deed dan was er iets goed mis met me. "Want.. Ik had een gevoel.. nou ja." Ik keek weer wat moeilijk. Waarom vond ik de juiste woorden nou niet? "Sorry." Verontschuldigde ik me weer. Ik keek weer naar de grond en mijn haar viel wat voor mijn ogen. "Dat doe ik dus altijd." Kreunde ik.

Ik staarde nog steeds weg en deed 2 grote stappen achteruit, ik trok mezelf terug. Ik kon hier niet tegen, niet het feit dat Una een beetje liep te bloeden. Maar het feit dat ik niks kon doen om mijn bloed eigen zus te helpen, ik bleef gewoon huilen toen. ik staarde meteen naar mijn voeten.

Ik moest toe geven dat ze dit slim aan het spelen was en dat ze het voor elkaar kreeg dat mijn ogen toch een beetje verkleurden. Niet extreem, maar je zag het verschil. Ik keek naar haar vinger en zette onopvallend een stap achteruit. "Wat sneu," mompelde ik terwijl ik mijn blik weer op haar wende.

Ik draaide me om naar het meisje. 'Je hoeft je bij mij echt niet te verontschuldigen hoor. Zeg gewoon wat je denkt ook al zijn de zinnen niet helemaal kloppend. Verontschuldig je pas bij mij als je iets fout gedaan hebt. Straks ga ik me nog schuldig voelen.' zei ik met een kleine glimlach tegen haar.

Ik keek moeilijk naar hem en slikte. "Oh.. Sorry." Het was er uit voor ik er erg in had. "Damned. Nu deed ik het weer." Ik kreunde zachtjes en sloot kort mijn ogen. "Oké, Terug opnieuw." Ik opende ze weer en stak mijn hand uit. "Sam." Probeerde ik me te herpakken. Dit was niet gebeurd. Hield ik me voor.

' Ik sneu? ' ik grinnikte en stopte mijn vinger in mijn mond. ' Het is sneu dat je jezelf de verleiding geeft. Tenzij je me natuurlijk dood wilt hebben ' ik glimlachte onschuldig naar haar. ' Ik ben Una trouwens ' ik haalde mijn vinger uit mijn mond en veegde hem aan mijn broek af. Vervolgenst wou ik hem naar haar uitsteken maar ik bedacht me en stak mijn - niet bloedende - hand uit. Ik moest altijd de draad met iemand steken, het was niks persoonlijks.

Ik nam haar hand aan. "Yumi," mompelde ik terwijl ik haar hand weer los liet. "Jij houd er toch ook van om risico's te lopen?" vroeg ik nogal achterdochtig. "Ik ook." Ik keek haar een tijdje aan. Tuurlijk was ik geen risico's aan het lopen, als ik wist dat ik iemand zou bijten zou ik niet eens naar die gene toe stappen. Ik wou mijn grenzen gewoon graag verbreden.

Ik pakte haar hand aan. 'Akio.' zei ik met een kleine glimlach. 'En vertel eens wat over jezelf. Zonder je te verontschuldigen. Je doet niks fout hoor.' zei ik vrolijk. Ik merkte dat deze mensen ondanks hun gedrag mijn humeur toch wat vrolijker maakten. Omdat ze zich normaal tegenover mij gedroegen. Niet alsof ik boven hen stond.

Ik leunde een beetje met mijn hand op de stoffige boekenplank, meteen haalde ik mijn hand van de plank eraf en zag dat hij onder het stof zat. Ik nieste een beetje erom en klapte ene beetje verticaal zodat het stof eraf vloog.

Ik keek op naar de jongen die nieste en aan de ene kant wou ik grijnzen, maar aan de andere kant leek hij mijn aanwezigheid niet echt op prijs te stellen. "Gezondheid," zei ik terwijl ik voorzichtig een mondhoek op trok. Ik keek even naar de boeken.

Ik pakte haar hand kort vast en schudde hem even. Ik knikte op het eerste wat ze zei en grijnsde op het tweede. ' Ik mag jou wel ' ik knipoogde vlotjes naar haar en keek om naar Ichiru. ' Help je me dat boek te zoeken over krachten? ' ik schronk hem een schijnheilige glimlach.

Ik grijnsde breed en keek eventjes naar de grond. "Ja. Sorry voor dat." Lachtte ik. Ik zweeg weer kort toen ik besefte dat ik het opnieuw had gedaan. Ik besloot het maar te negeren. "Wel. Ik heet dus.. Samantha, maar zeg alsjeblieft Sam." Ik glimlachte weer. "Euh, veel valt er niet echt over me te vertellen. Ik ben nogal oninteressant." Ik ging kort met mijn hand over mijn rode lokken heen. "Ik ben nogal een speels type, denk ik. En, .." Ik dacht na. "Ik ben een Faerie.." Iets waar ik blij om was, ik had geen puntoren.

'Aha, nou oké Sam. Dan hebben we een overeenkomst. Ik vind mezelf erg oninteressant. Misschien had je het al opgemerkt. Maar ik heb vampierenbloed. Eigenlijk ben ik een halfvampier. En euhm. Verslaafd aan alles wat zoet is.' zei ik met een lichte glimlach. Mijn lolly had ik al eerder weggedaan maar nu kreeg ik er toch weer zin in dus rommelde ik wat in mijn tas en haalde er twee uit. Eentje hield ik er voor Samantha als uitnodiging om hem te pakken.

Ik glimlachte en nam hem aan. "Dankje." Zei ik. Hij was vreemd genoeg een van de aardigste personen die ik vandaag al had ontmoet, dat andere meisje leek me ook wel lief, dat zojuist terug is gegaan. Ik begon de lolly uit het papiertje te halen en stak het in mijn mond. Ik haalde de lolly eventjes terug uit mijn mond, omdat het anders vreemd was om zo te praten. "En, over het vampierebloed.. Het was me nog niet echt opgevallen, neen." Grijnsde ik. "Van mij zou je toch ook niet zeggen dat ik een half elf achtig iets was?" Ik begon iets losser te komen, wat me was opgevallen. Nu hij had gezegd dat het niet zo erg zou zijn, lette ik er ook niet meer op..

Ik knikte langzaam een beetje, ik zuchte en wist niet echt wat ik nu moest gaan doen. Mischien boeken zoeken ofzo.. saai vond ik het wel

Ik keek haar aan en trok een mondhoek op. "Ik jou ook wel," mompelde ik. Ik draaide me weer om en wierp nog even een blik op mijn schouder. "Pleisters zijn handig." Ik liep terug naar Akio en het roodharige meisje. "Stelletje snoepdozen." Ik grijnsde en ging bij hun staan. "Sorry dat ik nog niet had gevraagd wie je was." Ik wierp mijn blik op het meisje? "Ik ben Yumi, maar dat zei ik net ook al. En jij bent?"

Ik glimlachte een beetje. 'Nou, dat is mooi. En nee, dat zou ik niet zo zeggen nee. Maarja, ik heb wel last van de uiterlijke kenmerken.' zei ik voordat ik de lolly zonder papier in mijn mond stopte. Ik liet haar mijn zwarte nagels zien. 'Dat..' de rest ging verloren door mijn lolly dus haalde ik die er even uit. 'Dat is een kenmerk van een gezonde halfvampier. En natuurlijk hoektanden en een bleke huid.' zei ik vrolijk. Ik grijnste toen Yumi terug kwam.

Ik keek op toen ik Yumi terug zag komen en glimlachte. "Oh. Ik ben Sam." Glimlachte ik. Ik keek weer eventjes naar de jongen zijn handen en fronste. "Een gezonde?.. Wat gebeurd er als je ongezond bent?" Vroeg ik zachtjes en keek hem aan. Ik richtte me kort op Yumi, voor het geval ze niet het gevoel zou krijgen dat ze werdt buitengesloten. "We waren bezig.. over.. Naja, de vampierkenmerken van een halfbloed." Glimlachte ik. Ik keek weer naar Akio.