De bibliotheek

Ik draaide mijn hoofd weer terug naar de jongen en glimlachte vaagjes. "Eeeen.." Ik dacht eventjes na." Akio?" Vroeg ik zachtjes. "Hoe oud ben je eigenlijk?" Hij was groot, groter als mij.. Ik voelde me op dit moment een klein kindje. Misschien vond hij deze vraag niet echt tof, ik wist het niet goed..

Ik keek even naar Samantha. Eigenlijk vond ik het best een grappige vraag omdat niemand die ooit stelde aan me. 'Ik ben achttien. En jij dan Sam?'vroeg ik haar terug. OKé, ik was best lang en gespierd. Maar ik was nog maar achttien. Net volwassen. Ik glimlachte een beetje.

Ik keek rond ik vond een boek in de bovenste plank, zelfs ik moest even op mijn tenen staan. 'KRACHTEN' riep ik iets te hard en kreeg al snel een waarschuwing van de bieb juf. ik grinnikte 'dit boek zocht je toch?' vroeg ik voorzichtig.. het was stoffig.. mischien omdat het zo hoog zat.

Ik beet op mijn lippen en keek verslagen naar de grond. "Ik ben 16.." Kreunde ik zachtjes. Nu voelde ik me echt klein.. Ik keek weer op naar hem, ik moest steeds opkijken, maar vond het niet lastig. Het was tof zelfs. "Toeee, ga me niet haten omdat ik zo klein ben." Piepte ik. Ik was redelijk klein en vaak had het zijn nadelen.

Ik kon een klein lachje niet onderdrukken. 'Kom op zeg. Wat maakt het mij uit dat je klein bent. Ik ben gewoon lang.' zei ik grijnzend tegen Sam. Ik had bijna de neiging om haar na te gaan doen maar zo gemeen was ik nou ook weer niet. 'Er is niks mis met jou.' zei ik tegen haar. We scheelden ook wel eventjes 2 jaar.

Met grote glinsterende ogen keek ik hem aan. ' Dankje ' gniffelde ik toen hij een zetje van de bieb juf kreeg. Toevallig ving ik een vaage zin van het gesprek van een paar andere op die me niet bevalde. ''Toeee, ga me niet haten omdat ik zo klein ben'' Geërgerd balde ik een hand tot een vuist. Als zij zich al klein vond, wat vond ze mij dan niet? En waarom zou iemand iemand anders haten omdat hij klein was. Ik werd niet vaak boos, maar zulke dingen vond ik onzin. Zo kreeg je ruzie met me, als je niet aan andere mensen dacht. Als je er niet aan dacht dat er iemand kleiner dan jou in de buurt was. Alsof ik iemand ging haten omdat hij te groot was?

Ik kon mijn lach niet onderdrukken. "Niets mis met míj?" Ik schudde mijn hoofd en en pakte mijn lolly uit mijn mond. "Dat mag je niet nog eens zeggen." Lachtte ik. "En, serieus. Ik ken mensen die mij niet mogen omwille van mijn leeftijd." Het was amper te geloven, maar ik kende echt mensen die mij daarom niet mochten. Ik duwde eens kort tegen zijn buik. "Maar jij bent dan ook weer abnormaal lang, dus het is niet helemaal mijn schuld." Grijnsde ik.

'nu jij je boek krachten heb.. wil ik weten waarom je dat boek zocht' zei ik nieuwschierig terwijl ik zacht met mijn vinger op haar voorhoofd tikte. ik grinnikte.

Ik keek op naar Ichiru, de jongen die mij deels uit mijn slechte bui haalde. Het was niet dat ik het vergat, want de stem van dat meisje zou ik onthouden. Ik pakte het boek aan en glimlachte naar hem. ' Wantrouwen. ' even liet ik het woord bij hem liggen. ' Ik heb alles gelezen over de soorten wezens en nu wil ik alles weten over de soorten krachten. Ik vertouw het niet, ik vertouw de mensen niet dus wil weten wat hun mogelijkheden zijn '

Ik grijnste naar Samantha. Het was waar, ik was abnormaal lang. Ik had mijn lolly al die tijd uit mijn mond gehad dus stak ik hem er even in. Maar snel haalde ik hem er weer uit om wat te zegge. 'Ja.. Maar is het niet zo dat die mensen jou dan gewoon niet waard zijn. En waarom mag ik het niet nog eens zeggen?' vroeg ik har uitdagend. Ik grinnikte een beetje.

ik keek op 'Nou.. denk niet dat je veel positiefs hebt gelezen over Demonen.. maar ik kan je zeggen dat we andere wezens kunnen aantrekken' zei ik met een glimlach 'als je me neit geloofd mag je zelf gaan kijken' zei ik terwijl ik mijn handen in mijn zakken deed. Ja een kracht.. dat je een ander kon aantrekken , Wat soms verschrikkelijk was!

Ik grinnikte en haalde mijn schouders op. "Omdat ik alles behalve normaal ben. Er is alles mis met mij." Ik stak opnieuw mijn tong uit en schudde mijn haar eens kort uit mijn gezicht. Rood stond me wel. Normaal gezien had ik iets van bruin haar, maar rood was vele speelser. Het paste bij mijn karakter.

Ik raaktte gefrustreerd door de woorden in het andere gesprek. ' Als demon kom je inderdaad niet goed over nee ' ik grijnsde lichtjes. ' Ga je mee naar een andere plek waar je wel een goed gesprek kan voeren zonder gestoord te worden ' ik wenkte naar de biebjuf. Vervolgens wiebelde ik met mijn wenkbrauw en herhaalde ik zijn woorden; ' Andere wezens aantrekken? '

'Zeg, wat is er dan mis met je? Ik heb serieus nog niks opgemerkt. En tussen ons gezegd. Wie is hier nou wel normaal.' zei ik tegen Sam. Ik was compleet eerlijk tegen haar. Had geen reden om dat niet te zijn. Rustig keek ik haar aan. Ik luisterde half naar het andere gesprek, deed ik altijd.

En dat hoorde ik.. Ik knipperde een paar keer en draaide mijn hoofd om, aangezien wij de enige twee andere die een gesprek aan het voeren waren in deze omtrek, was het wel duidelijk op ons gericht. Blijkbaar was ik niet echt gewenst. Ik klemde mijn kaken op elkaar en wendde me weer naar Akio. Ik trok me veel van zo'n mensen aan, meer als eigenlijk goed was.. Ik zweeg, wist niets meer te antwoorden. Ik fronste alleen maar.

ik knikte 'oke ergens anders kom mee' zei ik lachent.. ik hoorde dat ze mijn woorden herhaalde 'uhh.. lees jij dat boek nou maar kom je er zelf achter' zei ik lachent. 'ik ben minder boeient dan dat boek hoor' zei ik met een glimlach. Ik zag de bieb juf naar me kijken 'JA JA BEN AL STIL' zei ik luid en grinnikte toen de bieb juf zuchte.

Ik keek naar Sam. Ze fronste en had haar kaken op elkaar geklemd. Strak zat de huid eromheen vond ik. Mijn lolly zat alweer in mijn mond. Trok ze het zich zo aan wat Una gezegd had. Ik vond het niet netjes van Una. Maar ik ging er maar niet verder over doorzeuren. Even beet ik op mijn lip omdat ik niet heel goed was met troostende dingen.

"Wacht.. heel eventjes." Bracht ik moeilijk uit. Ik draaide me weer om naar het meisje en liep een paar stappen in haar richting. "Euhrm, sorry hoor, maar heb ik iets verkeerd gezegd?" Zei ik zachtjes, maar luid genoeg dat het verstaanbaar was. Ik wou weten wat ik verkeerd had gezegd, want voor zover ik weer was er niets gebeurd?

Ik keek even naar Samantha. Ze sprak Una aan. Ik was benieuwd naar wat daaruit zou komen. Ik deed een stapje opzij zodat ik beiden kon zien, zo zag ik ook de jongen die bij haar was. Hij was zo popular geweest in de grote zaal schoot er door mijn hoofd. Ik wist niet meer wie hij was, maar dat maakte me niks uit.

Ik keek naar het meisje dat mij uit het niets aansprak en herkende haar stem. ' Dat heb je inderdaad ' ik liep naar Ichiru. Even keek ik nog om naar het meisje, ' toen ik zei dat je hier geen gesprek kon voeren zonder gestoord te worden had ik het over de biebjuf. Maar je hebt inderdaad iets verkeeds gesproken ' ik keek naar Ichirus en dacht na over de woorden die hij zei voordat het meisje me stoorde. Ik had het boek tussen mijn lichaam en mijn handen geklemt en glimlachte slechts. ' We zullen zien wie er intressanter is, jij of het boek ' Ik knipoogde flotjes naar hem voor dat ik de bieb uit liep.

- Gone -

Ik wou nog hevig reageren, maar misschien was het wel het verstandigste als ik gewoon mijn mond hield. Ik ademde eens diep in en keek haar na. "Wat zijn we weer aardig.. Wat heb ik dan fout gezegd?" Ik zuchtte. Fijn, nu zat ik daar weer mee in mijn hoofd. Terwijl ik volgens mij niets had fout gezegd? Ik ging met mijn hand door mijn haar heen en zuchte diep. Misschien was ik toch niet echt zo vriendelijk als ik dacht. Wie weet zei ik wel allemaal onaardige dingen? Waarom trok ik die dingen me toch zo hard aan?

Ik keek even naar Smantha. Voor mijn gevoel had ze niks verkeerds gezegd. Maar ik kende de gedachtegang van een ander natuurlijk niet. Ik stopte mijn lolly weer in mijn mond en zoog er een beetje op waardoor de zoete smaak ervan zich door mijn mond verspreidde. Ik keek Sam aan met een klein opebeurend glimlachje.

Ik keek hem kort aan en zag zijn glimlachje, zelf glimlachte ik ook vaagjes. Hij probeerde het toch. Ik zoog mijn longen vol lucht en wreef eens kort over mijn bovenarm. "Het zal vast niets zijn." Hield ik mezelf voor. Ergens had ik een schuldgevoel terwijl ik nog niet eens wist wat er aan de hand was.. Ik keek hem nieuwsgierig aan, moest mijn gedachten op iets anders zetten. "Wat wil je doen? Nog in de bib blijven of gaan we iets leuks doen?" Grijnsde ik.

Amber komt zich moeien 8D~

Ik liep naar de eerste beste deuren toe die ik zag. Ze waren nog al groot. Het zou dus iets belangrijks moeten zijn. Ik duwde de deur open en liep naar binnen. Jakkes. Een bibliotheek. Ik nam een flinke hap adem. Nu ja, ik zou er niet aan dood gaan. Ik liep naar een boekenkast toe en trok het eerste beste boek van de plank. Planten en hun doelen. Nou, dat beloofde veel fijns.

Ik keek naar Sam. 'Iets leuks. Zullen we anders gaan zwemmen ofzo. ik heb gehoord dat hier in de buurt een zwembad is.' Het was maar een idee van mij. Hopelijk vond Sam het een leuk idee en anders zou ik wel wat nieuws verzinnen maar eigenlijk had ik zin in een frisse duik. Nog steeds met een glimlachje op mijn mond keek ik haar aan.