Grote Zaal

Ik glimlachte, ik was benieuwt wat er in zijn hoofd op dit moment speelde. Iets zei me dat hij wel een vriendelijke jongen was, alhoewel hij wel een beetje starent was. Maar dat boeide me niet 'heb je nog een naam of moet ik gaan raden?' zei ik met een grinnik erachter aan.

"Was ik die vergeten te zeggen dan?" vroeg ik een beetje te achterdochtig. Daarna begreep ik pas dat het een grapje was, ik glimlachte ongemakkelijk en probeerde me uit deze ongemakkelijke situatie te helpen door opgewonden te glimlachen, "sorry ik ben een beetje in de war vandaag. Wie niet. Mijn naam is Shouhei. Aangenaam!"

Uit reflex stopte het bord midden in zijn val, ik hield het tegen. Maar uit verbazing liet ik hem opnieuw vallen en kreunde ik zachtjes. "Sorry." Piepte ik. Ik boog me voorover om het bord terug op te rapen en slikte. Het was in 2 gebroken, algoed dat ik de val kon breken of het was er erger aan toe. Ik keek het meisje opnieuw aan en beet op mijn lippen. "Sorry." Verontschuldigde ik me opnieuw.

Ik schrok even. In het bord zag ik hoe mijn ogen oplichtten. 'Het is niets.' Ik schudde even met mijn hoofd en keek haar weer aan. 'Hoe deed je dat?' Vroeg ik verbaasd.

Ik keek nog even rond. Ik deed niet mee aan dit gesprek. Ik beet op mijn lip en besloot maar om naar de tuin te laten gaan. Misschien had ik daar nog wat rust. 'Misschien zie ik jullie later jongens..' zei ik rustig terwijl ik door de deur weg liep. Dit was mijn manier van gedag zeggen. Ik stopte een groene lolly in mijn mond en liep weg.

'Shouhei hmm?' herhaalde ik terwijl ik knikte. Ik herinnerde me weer dat ik zijn hand nog schudde en liet hem langzaam los 'sorry even vergeten' zei ik lachent en krabte een beetje met mijn hand op mijn achterhoofd. Ik keek om me heen naar de andere terwijl ik nog bij shouhei stond.


___

ER MAG TROUWENS OOK OP DE ANDERE PLEKKEN WORDEN GEPOST SCHATJES <3

Zoals gewoonlijk zat ik op Chiki's schoot. Voor een tijd was ik tevreden geweest met mijn chocolade taart. ' Zo terug ' ik gaf een kusje op Chiki's wang en sprong van zijn schoot. Ik had de gesprekken van iedereen proberen te volgen. Ik hupste naar de jongen met het witte haar en de jongen die veel te gay bezig was. ' Ben je homo ? ' vroeg ik eerlijk aan de andere jongen. Ik hield van eerlijk zijn en als ik nieuwschierig was dan hield niks me tegen. ' Niks tegen homo's hoor ' zei ik vervolgens met een glimlach.

Ik keek haar verward aan, ik dwong mijzelf zelf ook in de war te zijn. Ik liep niet zo graag te koop met mijn kracht, vandaar ik het ook liet vallen. "Wat?" Vroeg ik zachtjes. Ik legde het bord opzij en keek kort naar de grond. Ik loog niet, ik probeerde het alleen te ontwijken. "Wát zou ik hebben gedaan?" Ik fronste mijn voorhoofd en keek haar weer nieuwsgierig aan.

Ik keek even terug naar het bord en toen terug naar haar. 'Je stopte het bord.' Pauze. 'In het midden van zijn val.'

Ik hoorde wat het dwergen meisje zei 'Uhh... wat voor vraag ik dat nou weer?' zei ik lachent. 'doe je dat bij iedereen?' vroeg ik plagerig en deed mijn handen over elkaar. Homo? ... hij?... nee verwachte ik niet echt vanaf het eerste gezicht. ik was ook nooit in contact met andere dus veel over zulke dingen wist ik niet.

Ik keek een beetje verward weer naar de grond, nu moest ik het wel zeggen. "Wel euh.. Het is vast niet wat het lijkt? Denk ik?" Zei ik zachtjes. Ik keek haar weer aan, mijn ogen spraken nu iets helemaal anders. Ze keken moeilijk, alsof ze met iets worstelde. Ik draaide mijn hoofd kort in de richting van het andere groepje toen ik een paar woorden hoorde vallen.

Ik keek naar de jongen met het lichte haar en grinnikte. ' Ik let erg op hoe iemand zich gedraagt en verzorgt ' ik zei het niet maar uiterlijk was mijn kracht. Ik keek weer naar de andere jongen vragend. Je mocht iemand toch ook vragen of die persoon Hetro was, dus waarom mocht je niet vragen of iemand homo was?

Een beetje verondwaardigd sloeg ik mijn armen over elkaar. 'Juistja, je mag ineens mijn vleugels van mijn rug afrukken.' Figuurlijk dan. Op dit moment waren ze niet zichtbaar.

Ik keek naar het gesprek van de 2 meisjes, tot een van de meisjes oppeens uit het niets wegliep. ' Gaat het? ' vroeg ik vanuit mijn stoel toen ze voorbij kwam. Ik wist niet of ik me er mee moest bemoeien dus bleef maar zitten. Even kort keek ik naar Una. Ik hooptte dat ze met haar vragen geen vijanden maaktte, iets wat ze soms dus wel deed.

Ik richtte me weer op het meisje en fronste mijn wenkbrauwen. "Wat kan het jou eigenlijk schelen?" Vroeg ik, minder bot bedoelt.. Ik kromp in elkaar. Nu deed ik het weer. "Sorry." Bracht ik opnieuw uit. Ik wendde mijn blik weer af en deed een kleine stap achteruit. "Ik.. euh.." Ik schudde mijn hoofd en liep de zaal uit.

NEE! Nu had ik het verpest. En dat kind kon ik wel wurgen, ik kon iedereen wel wurgen. En daarna mezelf. Ja, misschien mezelf nog wel het meest. Ik besloot haar een koele blik te werpen, al wist ik niet wat ik moest zeggen. "Nee," besloot ik er een beetje vaag uit weten te brengen. Ik zocht naar de juiste woorden, kwetsende woorden. Maar wat vroeger mijn sterkste punt was geweest bleek nu mijn zwakste te zijn geworden. Ik wist gewoon niks te bedenken. "Hoe kom je daar nou bij?"

' Wil je echt dat ik redenen ga op noemen? ' vragend keek ik hem. Ik had zijn koude blik niet echt gemerkt en keek hem nog steeds aan. Als eerste staarde hij de jongen met de lichte haren veel te erg aan, niet gewoon op een manier van ik-staar-naar-iets-randoms-omdat-ik-lui ben, maar meer op de manier van; OMFG-WIE-IS-DAT-LEKKERE-MOKKEL? Ik glimlachte lichtjes om die gedachte en keek de jongen nog steeds aan. Ik was niet bang al was hij vele koppen groter, ik was niet bang voor oogcontact.

Ik hoorde Shouhei's antwoord 'zie je...' mompelde ik 'en als hij het was.. zou het toch geen probleem zijn geweest?' zei ik met een glimlach. Ik snapte zulke situaties niet, mischien omdat ik nooit echt sociaal contact heb gehad met mensen. Ik grinnikte een beetje naar het dwerge meisje.

"Nee hou die redenen van je maar voor je." Shouhei glimlachte engelachtig. Ga toch maandverband kopen, stomme snol Hij schrok toen de jongen zei dat als hij homo seksueel het niet uit maakte. Hij raakte gefrustreerd. Hij was geen homo. Hij keek gewoon. Wat was er zo mis met gewoon kijken?! Alsof ze hier allemaal mijn gedachten konden lezen? "Ik snap niet echt waar jij je eigenlijk mee bemoeid. Maar aangezien je het zo vraagt.. Vind je het interessant dan, homo's? Wint het je op, twee jongetjes.." hij glimlachte even vals en zijn ogen begonnen te vonkelen. "ah gossie."
(OOOPS DERDE PERSOON ahahah, Shouhei is echt gemeen aan het worden :c)

De toon in zijn stem veranderde, ook de blik op mijn gezicht viel me op. ' Ja, 2 jongens dat zou me inderdaad op kunnen winden. Jij zou 2 meisjes toch ook.. Oh nee, jij niet. Laatmaar ' ik knipoogde vlotjes naar hem en keek naar de andere jongen. ' Zoals jij zei, het maakt niet uit op wie je valt. Maar ik dacht, aangezien mensen ook gewoon elkaar zoenen als ze niet weten of de persoon hetro is, dat je het ook gewoon kon vragen als je dacht dat iemand homo was ' ik haalde mijn schouders op. Je sexuele voorkeur was toch gewoon iets om open over te zijn? wat was daar nou schamend aan? Ik snapte dat niet.


( Hahhahaha, alsof het van Una wel aardig was? nja c: )

Ze had wel haar charme, ook al haatte ik het hoe ze me bespeelde. "Vind je het niet een beetje raar om dat zo opeens te vragen zonder die gene zijn naam niet eens te weten?" hij glimlachte en trok een wenkbrauw op, er stond een triomfantelijk glimlachje op zijn mond. Ja, Shouhei had zichzelf weer even terug gevonden ook al voelde hij zich bekeken door Ichiru. Een eng dreigend gevoel, al was het meer en meer aan het afnemen. Misschien was het gewoon een hormonale bevlieging geweest! "De naam is Shouhei trouwens."

Ik keek naar de jongen die zichvoorstelde als Shouhei. ' Mijn naam is Una ' ik knikte netjes mijn hoofd. Niet dat deze formaliteiten nog echt zin hadden. ' En jou naam was.. ' ik zocht mijn hersenen af terwijl ik naar de jongen met blond haar keek. ' Ichiru ' zei ik vervolgens harder dan ik bedoelt had. Ik keek weer naar Shouhei en dacht aan de woorden die hij voor zijn naam gezegt had. ' Een naam is ook maar gewoon iets wat ze op je hebben gelabelt, het zegt niks over wie je bent. ' ik haalde mijn schouders op en glimlachte zwakjes. Een hekel had ik opzich wel aan namen, het was niets. Je uiterlijk zei stukken meer over wie je was en je innerlijk natuurlijk al helemaal.

Het meisje was weggelopen. Nu was ik weer alleen. Er stond nog een klein groepje mensen, misschien zou ik daar naar toe kunnen gaan? Hoewel dat misschien een beetje raar zou zijn...

Ik ging van mijn stoel af en liep naar de tafel met eten, waar Una en ik een tijdje geleden ook waren geweest. Ik kroop met moeite half op de tafel om iets helemaal achteraan te pakken. Waarom maaktte ze de meubels niet wat mensenklein confortabel? Ik pakte het glas en bleef vervolgens maar droog op de rand van de tafel zitten. Ik nipte wat van het drankje dat ik niet kende, de smaak was zoet met iets bitters er door heen. Het beviel me wel.

"Zozo, dat zijn diepgaande gedachten." Shouhei grinnikte, "ik wist niet dat je zo'n denker was? Maar ja misschien komt dat omdat ik meer.. Naar de buitenkant kijk," hij gaf een flirterige knipoog.
(Pfft, en nu word hij opeens casa-nova ahaha. Nou ja misschien is het wel even leuk om op Suh te wachten anders mist ze zoveel x'])